A więc wszystkie cele i zadania są strategicznie rychtowywane,
rejestry ryzyka glansowane, a mapy ryzyka kolorowane. Przynajmniej domniewywowujemy, że tak jest,  bo jak jest ? …(dyskretnie przypominamy o możliwości komentowania postów…)

Oto jest pytanie !… …A pytanie całkiem zasadne, bo puknął
już trzeci rok od wprowadzenia Kontroli zarządczej i

Dobrze, niedobrze czy może Nijak? Zanim uczciwie się przyznamy, że mamy różne  choć nienaukowe przemyślenia i podejrzenia oparte  na szerokiej wiedzy
empirycznej, zgromadzonej przez trzy lata wędrówek po dziesiątkach jednostek sektora publicznego, jak Polska długa i szeroka, jednostek wojskowych, szpitalnych edukacyjnych, wyższo (też), sądowniczych, prokuratorskich, samorządowych etc. etc. etc. to jeszcze nieustająco zareklamujemy, że na Golden
Line działa „od lat” otwarta (niedawno) grupa pt. „Zarządzanie ryzykiem w JSFP” licząca ca. 70 członków. Zapraszamy ! Nie ma spamu a nawet czasem jest dyskusja.

Do KZ-u i zarządzania ryzykiem u publicznych wracając, to
należy zauważyć, że próby pewnego podsumowania tematu pojawiły się na łamach NIK-u w roku 2011, które jedn akowoż nie były zbyt optymistyczne po czym, jak wyczytaliśmy, doszło do porozumienia i uzgodnienia stron oraz wyjaśnienia
stanowisk.

Dzisiaj chyba jednak wciąż nie przybliżyliśmy się do
odwiedzi na pytanie: co po 3 latach dało polskiemu sektorowi publicznemu nie mające odpowiednika w skali europejskiej, a nawet światowej (tak, tak !), masowe, obligatoryjne wprowadzeni obowiązku systematycznego zarządzania ryzykiem we wszystkich JSFP.

Wydaje się, że temat dojrzewa do solidnej analizy, bo sami
reprezentatywnej, 100 % empirycznej analizy problemu nie jesteśmy – oczywiście – tu w stanie dokonać i nawet nie zamierzamy…

…3 lata to jednak trochę czasu i jakieś efekty mrówczego
tworzenia tysięcy rejestrów ryzyk, mianowania tysięcy risk ownerów  powinny jednak być ocenione. Bo mroczenia, że
to całe zarządzanie ryzykiem „nie ma sensu”, to „zamorskie fanaberie” odrzucamy stanowczo nie tylko ze zwykłej subiektywnej ryzykonomiczności, ale z prostej (a nawet prymitywnej ) obserwacji wielu dramatycznych wydarzeń z jednostkami
sektora publicznego w roli głównej, które nie powinny mieć miejsca, gdyby zarządzanie ryzykiem i ład organizacyjny szerzej mówiąc akurat w tych jednostkach rzeczywiście, a nie tylko w Oświadczeniach o KZ realnie funkcjonowało.
A co do „Podręcznika” tajemniczego Bentleya Jennisona to wcale
się nie zgadzamy, z często spotykaną opinią, że… ale powoli, powoli nie wyprzedzajmy biegu wydarzeń…

Skoro więc o znanym każdemu kierownikowi dokumencie wspominamy, to akurat Oświadczenia idą na pewno dobrze, może nawet za dobrze, bo z tego co widać „oświadczeniowo” wszystko, także z risk manadżmentem, jest u Publicznych w najlepszym
porządku.

Chyba niewiele jest dzisiaj jednostek, które odważyłyby się zapisać, że „ w ograniczonym stopniu funkcjonowała …..KZ ” a potem nie kliknąć zarządzania ryzykiem, że Jest. O innych elementach nie wspominając, ale nie są one przedmiotem dzisiejszej dysertacji.
Ryzykujemy pozytywną ocenę zaradności i znajomości, nigdy nie spisanej, lecz potężnej wiedzy z zakresu „strategii zachowań pracowniczo-kierowniczych”, która to ocena sugeruje
niedwuznacznie (i potwierdzają to badania „face-to-face”), że  większość kierowników takie czy inne procedury (KZ oraz ) zarządzania ryzykiem już zakupiła/skopiowała/ zleciła –
niepotrzebne skreślić.

Tak więc Procedury i Polityki Zarządzania ryzykiem , wiele ich widzieliśmy, już SĄ. Ale jakie są ? Co zawierają? Czy da się je przeczytać, zrozumieć i efektywnie stosować?

I powracamy do pytania: gdzie jesteś dzisiaj Kontrolo
zarządczo i Zarządzaniu ryzykiem AD 2013  ? (i znowu dyskretnie zachęcamy do komentowania…)