Redakcja Bloga ostatnio niemało konferowała i publikowała. Choćby w ramach konferencji „Zarządzajmy ryzykiem”, którą gdański KIBR w Hiltonie przygotował, artykuł  naukowy Naczelnego się ukazał oceniający stan rozwoju ERMu na świecie i wogóle, w Polsce. 

Jako-że Konferencja bardzo – jak mówią młodzieże – „wypasiona” była, tamże w gazetce konferencyjnej się nasz krótszy artykuł o ERM-ie pojawił.

Taką mamy refleksję:  żeby się to powszechne zainteresowanie zarządzaniem ryzykiem ”tematem jako takim” na realne zarządzanie ryzykiem przełożyło – bardzo bylibyśmy radzi.

Póki co nam owe 2% przedsiębiorstw wdrażających ERM w Polsce natrętnie dźwięczy,  ale jak zauważył pewien menadżer zarządzanie ryzykiem jest ważne – po prostu nie mamy na to czasu, więc i to usprawiedliwienie od biedy, póki co wystarczyć  musi.  

Mamy też taką konstatację , że nasi menadżerowie słowo „ ryzyko” już we wszystkich przypadkach łącznie z Wołaczem potrafią odmienić, jednak jak pytanie o istnienie najprostszego rejestru ryzyka w firmie zadać, to zwykle niezręczna cisza zapada.

Również   kwestii zarządzania ryzykiem w sektorze publicznym nie zaniedbujemy. Tu się nasz artykuł w branżowym „Forum akademickim” ukazał.
Naczelny dał tu sensowną, opartą na dobrych praktykach z Ameryki i nie tylko,  wykładnię zarządzania ryzykiem w szkołach wyższych. Temat to gdzie indziej dobrze znany i nie dziwota, bo uniwersytety dziś na świcie fabryki wiedzy przypominają i może u nas kiedyś będą. Dość powiedzieć taki Harvard ma obroty jak Starbucks więc i zarządzanie ryzykiem musi tu być obecne.

Również w kwestii naszego ulubionego EURO 2012 ostatnio wiele się dzieje.  Tu, jak zauważamy zarządzanie ryzykiem się na siłowych  aspektach niezmiennie koncentruje. Nie dziwota więc, że się u nas  jedynie o „bezpieczeństwie”  ustami  generałów i nadkomisarzy mówi.  

Przyznajemy, że tarcza, chłopcy na linach w czarnych maskach i prokurator w zarządzaniu ryzykiem 
Megaimprez duże mają znaczenie, ciekawe dla nas jest jednak,  czy ktoś bardziej miętkimi ryzykami tej imprezy wogóle zarządza. I w ogóle czy się zintegrowana ERM-owa formuła gdziekolwiek pojawia, tak jak ta, o której w przypadku Londynu czy Vancouver pisaliśmy.

Mamy tu pewne wątpliwości , na dowód pozwalamy sobie dający do myślenia artykuł podlinkować TUTAJ.  

Że ryzyka nie śpią, również nową odsłona „wulkanicznego” tematu potwierdza, miejmy nadzieję kolejny Ejaffjallcośtam w przyszłym roku nie zadymi, w ogóle to zaczynamy wierzyć , że nie ma ryzyk Nieznanych są jedynie Nierozpoznane lub bez systematycznego zarządzania ryzykiem po prostu Zapomniane.